Placówka oświatowa Kangurek dysponuje nowoczesnymi salami do zajęć INTEGRACJI SENSORYCZNEJ dla dzieci o powierzchni ponad 100m2. Zajęcia prowadzą doświadczeni pedagodzy-psychologowie i logopedzi dziecięcy- specjaliści SI.W naszej ofercie znajdziecie Państwo szeroką gamę usług wspomagających ogólny rozwój dziecka w formię diagnoz jak i terapii (integracja sesnoryczna,wczesne wspomaganie rozwoju,psychologia,logopedia,terapia ręki,gotowość szkolna)
Integracja Sensoryczna - czym jest?
Każdy człowiek posiada narządy zmysłów (dotyk, wzrok, powonienie, słuch, równowagę, smak). Każdy z tych zmysłów odbiera informacje z otaczającego nas świata: dotyk pozwala nam czuć, wzrok pozwala nam widzieć, słuch słyszeć itp. Jeśli któryś z tych zmysłów odbiera rzeczywistość w sposób nieprawidłowy, np. jakikolwiek dotyk jest dla nas odczuwany inaczej, sprawia nam ból, wprowadza nas w sytuacje lękowe itp., sprawia to, że nasze szeroko pojmowane funkcjonowanie nie przebiega prawidłowo. Innym przykładem jest chociażby kwestia ściśle powiązanych i współpracujących ze sobą układów równowagi (układu przedsionkowego) i czucia głębokiego (czyli inaczej układu proprioceptywnego odpowiedzialnego za dostarczanie do mózgu informacji z mięśni i ścięgien).Zaburzenia tych dwóch układów tworzą swoistą reakcję łańcuszkową: problemy z koordynacją wzrokowo-ruchową,koncentracją,emocjami. Integracja sensoryczna jest zatem złożonym procesem neurobiologicznym polegającym na organizacji, selekcji i segregacji wrażeń zmysłowych płynących do naszego organizmu, które są wykorzystywane do rożnego rodzaju świadomych działań- prawidłowego rozwoju ruchowego,uczenia się,zachowania.
Dla kogo przeznaczona jest terapia metodą Integracji Sensorycznej?
Dla dzieci z różnego rodzaju problemami ukazującymi się w funkcjonowaniu w życiu codziennym, zarówno w okresie niemowlęcym, przedszkolnym i szkolnym:
- obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe
- opóźniony rozwój motoryki dużej (są mało sprawne ruchowo, biegając często przewracają się, mają trudności z jazdą na rowerze itp.)
- opóźniony rozwój motoryki małej (problemy z samoobsługą, zapinanie guzików, wiązanie sznurowadeł oraz wykonywanie czynności manualnych: cięcie nożyczkami, rysowanie)
- zaburzenia równowagi
- nadruchliwość lub nadmierne spowolnienie dziecka
- opóźniony rozwój mowy
- trudności w uczeniu się, pisaniu, czytaniu (dysleksja)
- obniżona jakość pisma / rysunku
- nieprawidłowo reagują na bodźce dotykowe (obcinanie paznokci, czesanie, mycie włosów, narzekanie na metki na ubraniu, chodzenie na boso), słuchowe (zatykanie uszu przy niegłośnych dźwiękach) lub węchowe (często narzekają, że coś śmierdzi)
- trudności z koncentracją uwagi
- autostymulacja dziecka w zakresie pobudzania czynności układu przedsionkowego (częste bujanie się zarówno w ruchu rotacyjny lub liniowym) i proprioceptywnego (poszukiwanie ciągłego kontaktu fizycznego – np. odbijanie się od ścian, podskakiwania, zeskakiwania z dużych wysokości charakteryzujących się nieprawidłowymi reakcjami na ból).
Na czym polega terapia Integracji Sensorycznej?
Terapia ta polega na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców dostarczanych z otoczenia poprzez zmysły zewnętrzne (wzrok, słuch, dotyk, smak, węch) oraz płynące z własnego ciała poprzez zmysły wewnętrzne (równowagi i czucia głębokiego). Jest dla dziecka bardzo atrakcyjna, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy (co wiemy z diagnozy). Terapia ta odbywa się w przyjemnej sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęt i pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych. Terapeuta przygotowuje dla każdego dziecka indywidualny program dostosowany do jego potrzeb z zachowaniem zasady stopniowania trudności. Sprzyja to utrzymaniu stałego zainteresowania dziecka i ciągłemu poprawianiu jego samooceny dzięki osiąganym sukcesom. To zaś motywuje dziecko do dalszego wysiłku.
Na czym polega diagnoza Integracji Sensorycznej?
Diagnoza zajmuje zwykle od trzech do czterech spotkań (w zależności od aktywności i nastroju dziecka). Na diagnozę składają się:
- wywiad z rodzicami,
- kwestionariusze wypełniane przez rodziców/opiekunów dotyczące funkcjonowania dziecka w życiu codziennym,
- próby kliniczne (obserwacja dziecka w trakcie spontanicznej aktywności oraz w sytuacjach zadaniowych),
- specjalistyczne testy mające na celu określenie profilu dojrzałości zmysłów i ich integracji,
- podsumowanie diagnozy tj. omówienie wyników poszczególnych testów i badań oraz zaleceń; rodzice otrzymują wyniki diagnozy oraz program terapii w formie pisemnej.
